zoals het was/oude ansichten en nog veel meer

Uit de erfenis van mijn ouders kreeg ik een schoenendoos vol oude ansichten.Ik koester deze schat en wil jullie graag meenemen naar het verleden. Een ontroerend deel is het dagboek dat mijn vader schreef toen hij in het verpleeghuis zat. Heel hartelijk welkom en keer, met mij, even terug naar die goeie ouwe tijd!

Powered By Blogger

Over mij

Mijn foto
Mijn jeugd bracht ik door aan de Oude Rijn. Na diverse omzwervingen kwam ik er toch weer terecht, waar oude herinneringen herleven. Ik geloof dat je nooit echt los komt van de plaats waar je geboren en getogen bent.

Kostbare Spulletjes

Kleine kostbaarheden waar veel herinneringen bij horen.

Bericht uit Canada

Toen ik zes jaar was emigreerden kennissen van mijn ouders naar Canada. Zij hielden contact met elkaar en ik ging, toen ik ouder werd, corresponderen met hun zoon Harry. Wij hielden dat vol totdat hij ging trouwen. Ik heb alle kaarten en brieven bewaard. Het is een stukje geschiedenis uit de jaren vijftig van de vorige eeuw dat ik jullie niet wil onthouden.

Sigarenbandjes

De sigarenbandjes die ik hier laat zien dateren uit de tijd dat mijn opa op de fiets vanuit Stolwijk naar ons huis in Zwammerdam kwam. Het was altijd op een zondag en hij bracht een zakje met gekleurde babbelaars mee van mijn opoe (het woord 'oma' kenden we nog niet). Groot feest natuurlijk, want wij kregen alleen een koekje of een snoepje bij speciale gelegenheden. Ik zie hem nog zitten, door- en door-koud bij de roodgloeiende kolenkachel, want het leek wel of het altijd sneeuwde als hij kwam. Mijn vader had een sigaar voor hem en samen genoten ze daarvan. Heerlijk vond ik het ruiken. Ik kreeg de sigarenbandjes en, met een beetje hulp van mijn ouders, werden die in een oud schoolschrift van mijn moeder geplakt. Deze bandjes hebben voor mij heel veel waarde en bij het scannen daarvan was ik weer even het kleine meisje uit de eindjaren veertig.

Dagboek van mijn vader

In het verpleeghuis is mijn vader begonnen met het schrijven van zijn dagboek.
Hij was van plan om zijn hele leven te beschrijven, inclusief de oorlogstijd. Al gauw bleek dat hij dat te moeilijk vond en hij noteerde wat hij meemaakte. Later bleef hij steken in zijn verdriet en werd het een schrijnende schreeuw om hulp. Hij wilde naar huis, had veel heimwee, maar wist ook dat het onmogelijk was omdat mijn moeder erg ziek was, wat hij in het begin ontkende. Hij zou nooit meer terug keren naar huis.

Oude kinderboeken

Een van mijn grote hobby's is het verzamelen van kinderboeken. Piggelmee, Bartje Kokliko, Piet Stuifzand, Arretje Nof en De Trappers zijn enkele boeken die bij mijn grootouders stonden. Als ik blader in deze boeken beleef ik weer de vakanties daar. Toen ik pas kon lezen las ik "Daantje helpt een handje" en "Daantje past op het huis".
De overige Daantje boeken heb ik later gekocht. Ik kan me geen huis voorstellen zonder boeken. Ook van de oude schoolboekjes kan ik intens genieten. Ik ruik weer de inkt, het papier en het klaslokaal. Die heerlijke schooltijd zal ik nooit vergeten!

dinsdag 10 februari 2009

Zwammerdam

heilige geboortegrond,
plekje, waar mijn wieg eens stond,
waar ik 's levens teedre jeugd
heb doorleefd in reine vreugd!
-
wonderschoon, bekoorlijk oord,
dat de zangen hebt gehoord,
waar, verrukt of weemoedsvol,
eens mijn jonge borst van zwol!
-
heilige geboortegrond!
tot mijn laatste levensstond
hang ik aan u, als een kind,
dat zijn moeder teer bemint.
-
door: cornelis ten hoet (1796 - 1832)
uit: aan mijn geboorte-plekje.
---
Gepost door op

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)