Uit de erfenis van mijn ouders kreeg ik een schoenendoos vol oude ansichten.Ik koester deze schat en wil jullie graag meenemen naar het verleden. Een ontroerend deel is het dagboek dat mijn vader schreef toen hij in het verpleeghuis zat. Heel hartelijk welkom en keer, met mij, even terug naar die goeie ouwe tijd!

Powered By Blogger

Over mij

Mijn foto
Mijn jeugd bracht ik door aan de Oude Rijn. Na diverse omzwervingen kwam ik er toch weer terecht, waar oude herinneringen herleven. Ik geloof dat je nooit echt los komt van de plaats waar je geboren en getogen bent.

Kostbare Spulletjes

Kleine kostbaarheden waar veel herinneringen bij horen.

Bericht uit Canada

Toen ik zes jaar was emigreerden kennissen van mijn ouders naar Canada. Zij hielden contact met elkaar en ik ging, toen ik ouder werd, corresponderen met hun zoon Harry. Wij hielden dat vol totdat hij ging trouwen. Ik heb alle kaarten en brieven bewaard. Het is een stukje geschiedenis uit de jaren vijftig van de vorige eeuw dat ik jullie niet wil onthouden.

Sigarenbandjes

De sigarenbandjes die ik hier laat zien dateren uit de tijd dat mijn opa op de fiets vanuit Stolwijk naar ons huis in Zwammerdam kwam. Het was altijd op een zondag en hij bracht een zakje met gekleurde babbelaars mee van mijn opoe (het woord 'oma' kenden we nog niet). Groot feest natuurlijk, want wij kregen alleen een koekje of een snoepje bij speciale gelegenheden. Ik zie hem nog zitten, door- en door-koud bij de roodgloeiende kolenkachel, want het leek wel of het altijd sneeuwde als hij kwam. Mijn vader had een sigaar voor hem en samen genoten ze daarvan. Heerlijk vond ik het ruiken. Ik kreeg de sigarenbandjes en, met een beetje hulp van mijn ouders, werden die in een oud schoolschrift van mijn moeder geplakt. Deze bandjes hebben voor mij heel veel waarde en bij het scannen daarvan was ik weer even het kleine meisje uit de eindjaren veertig.

Dagboek van mijn vader

In het verpleeghuis is mijn vader begonnen met het schrijven van zijn dagboek.
Hij was van plan om zijn hele leven te beschrijven, inclusief de oorlogstijd. Al gauw bleek dat hij dat te moeilijk vond en hij noteerde wat hij meemaakte. Later bleef hij steken in zijn verdriet en werd het een schrijnende schreeuw om hulp. Hij wilde naar huis, had veel heimwee, maar wist ook dat het onmogelijk was omdat mijn moeder erg ziek was, wat hij in het begin ontkende. Hij zou nooit meer terug keren naar huis.

Oude kinderboeken

Een van mijn grote hobby's is het verzamelen van kinderboeken. Piggelmee, Bartje Kokliko, Piet Stuifzand, Arretje Nof en De Trappers zijn enkele boeken die bij mijn grootouders stonden. Als ik blader in deze boeken beleef ik weer de vakanties daar. Toen ik pas kon lezen las ik "Daantje helpt een handje" en "Daantje past op het huis".
De overige Daantje boeken heb ik later gekocht. Ik kan me geen huis voorstellen zonder boeken. Ook van de oude schoolboekjes kan ik intens genieten. Ik ruik weer de inkt, het papier en het klaslokaal. Die heerlijke schooltijd zal ik nooit vergeten!

woensdag 27 juni 2007

Kinderkaarten (3)

-----








winterbereddering
-----
poppenmoeder is druk bezig
met den zomer is 't voorbij
en zij legt met heel veel zorgen
't zomerpoppengoed op zij.
--
nu geen zijde of batist meer
maar de wollen kleeren aan
als zij met de poppenkinderen
eens uit wandelen wil gaan.
--
en zij haalt die warme mantel
met het aardig randje bont
dat haar jongste pop marlijntje
toch altijd zoo aardig stond.
--
en voor teddy-beer een mutsje
rose wol - door moes gebreid,
eigenlijk werd 't door 't dragen
uitgerekt en wat te wijd.
--
en die wollen jurk, die witte
van de kleine bakerpop
is door 't liggen vuil geworden,
vraagt haast om een lekker sop.
--
ja 't is een heele drukte
eer ze met haar poppenschaar
netjes in de winterkleeren
wandelen kunnen met elkaar.
-----
door: stella mare
uit: ons eigen tijdschrift
-------


o wind, je bent zo guur en koud,
zeg, blazer, ben je jong of oud?
een beest van bossen, veld of hei,
of maar een sterker kind dan wij?
o wind, je waait maar dag en nacht!
o wind, je zingt met grote kracht!
---
door: geertruida van vladeracken (1880 - 1947)
uit: kinderzang
-----





veldbloemen
---
'k zag roode en blauwe bloemen staan,
in 't gele koren, langs de laan,
al suizend.
o moeder is op bloemen dol!
ik plukte er van mijn handen vol,
wel duizend!
--
door: hélène swarth (1859 - 1941)
uit: veldbloemen
-----






Geen opmerkingen: