Uit de erfenis van mijn ouders kreeg ik een schoenendoos vol oude ansichten.Ik koester deze schat en wil jullie graag meenemen naar het verleden. Een ontroerend deel is het dagboek dat mijn vader schreef toen hij in het verpleeghuis zat. Heel hartelijk welkom en keer, met mij, even terug naar die goeie ouwe tijd!

Powered By Blogger

Over mij

Mijn foto
Mijn jeugd bracht ik door aan de Oude Rijn. Na diverse omzwervingen kwam ik er toch weer terecht, waar oude herinneringen herleven. Ik geloof dat je nooit echt los komt van de plaats waar je geboren en getogen bent.

Kostbare Spulletjes

Kleine kostbaarheden waar veel herinneringen bij horen.

Bericht uit Canada

Toen ik zes jaar was emigreerden kennissen van mijn ouders naar Canada. Zij hielden contact met elkaar en ik ging, toen ik ouder werd, corresponderen met hun zoon Harry. Wij hielden dat vol totdat hij ging trouwen. Ik heb alle kaarten en brieven bewaard. Het is een stukje geschiedenis uit de jaren vijftig van de vorige eeuw dat ik jullie niet wil onthouden.

Sigarenbandjes

De sigarenbandjes die ik hier laat zien dateren uit de tijd dat mijn opa op de fiets vanuit Stolwijk naar ons huis in Zwammerdam kwam. Het was altijd op een zondag en hij bracht een zakje met gekleurde babbelaars mee van mijn opoe (het woord 'oma' kenden we nog niet). Groot feest natuurlijk, want wij kregen alleen een koekje of een snoepje bij speciale gelegenheden. Ik zie hem nog zitten, door- en door-koud bij de roodgloeiende kolenkachel, want het leek wel of het altijd sneeuwde als hij kwam. Mijn vader had een sigaar voor hem en samen genoten ze daarvan. Heerlijk vond ik het ruiken. Ik kreeg de sigarenbandjes en, met een beetje hulp van mijn ouders, werden die in een oud schoolschrift van mijn moeder geplakt. Deze bandjes hebben voor mij heel veel waarde en bij het scannen daarvan was ik weer even het kleine meisje uit de eindjaren veertig.

Dagboek van mijn vader

In het verpleeghuis is mijn vader begonnen met het schrijven van zijn dagboek.
Hij was van plan om zijn hele leven te beschrijven, inclusief de oorlogstijd. Al gauw bleek dat hij dat te moeilijk vond en hij noteerde wat hij meemaakte. Later bleef hij steken in zijn verdriet en werd het een schrijnende schreeuw om hulp. Hij wilde naar huis, had veel heimwee, maar wist ook dat het onmogelijk was omdat mijn moeder erg ziek was, wat hij in het begin ontkende. Hij zou nooit meer terug keren naar huis.

Oude kinderboeken

Een van mijn grote hobby's is het verzamelen van kinderboeken. Piggelmee, Bartje Kokliko, Piet Stuifzand, Arretje Nof en De Trappers zijn enkele boeken die bij mijn grootouders stonden. Als ik blader in deze boeken beleef ik weer de vakanties daar. Toen ik pas kon lezen las ik "Daantje helpt een handje" en "Daantje past op het huis".
De overige Daantje boeken heb ik later gekocht. Ik kan me geen huis voorstellen zonder boeken. Ook van de oude schoolboekjes kan ik intens genieten. Ik ruik weer de inkt, het papier en het klaslokaal. Die heerlijke schooltijd zal ik nooit vergeten!

vrijdag 8 juni 2007

Zonder woorden








liefde

---------
wat van der zonne doortinteld den rozen de peerlende dauw is,
wat op het zodentapijt glinstrende sterrekens zijn,
wat diamant en karbonkel, vereend in der krone des vorsten,
dat is liefde, gespreid over een maagdlijk gelaat.
--
liefde is lavende dauw in der brandende hitte des levens,
liefde is de geurendste bloem, welke de bane versiert,
liefde is een edelgesteente, dat blik en harte betoovert,
liefde op der liefste gelaat: dat is een hemel op aard'.
-------
door: j.m. dautzenberg (1808 - 1869)
uit: verspreide en nagelatene gedichten,
bij frans de cort te brussel
---------

-----
---
-












schoon is de roos, waarmee ge uw boezem tooit,
doch kort haar bloei! - ternauwernood ontloken,
verwelkt zij ras, van haren steel gebroken,
of wordt door zon en wind ontbladerd en verstrooid.
-----
door: p. nieuwland (1764 - 1794)
uit: schoon is de roos, waarmee ge uw boezem tooit.
(nagelaten gedichten, bij de wed. a. loosjes pz. te haarlem)


-------





























die zomermorgen! o, 't is lang geleden!
'k was zestien jaar, toen ik die bloem haar bood,
zij lispte: "dank!" en werd van vreugde rood.
----
door hélène swarth (1859 - 1941)
uit: geurlooze bloem
---







het heilig moeten
van de jeugd,
dat felle hartenjagen,
dat mengsel
van verdriet
en vreugd,
hoe telbaar zijn die dagen.
-----
door frans hoppenbrouwers
uit: van mens tot mens
-----

sla je armen om me heen en hou me vast
hou me vast
als de tijd het laatste kwartier aangeeft
de zon ondergaat en de nacht begint
sla je armen om me heen en hou me vast
hou me vast
als de tijd zijn laatste adem uitblaast
en me meeneemt naar de eeuwigheid
hou me vast..........
------
door: lena
---

Geen opmerkingen: